...หงุดหงิด...
.... เป็นอาการที่ไม่สามารถบอกสาเหตุได้...ว่าทำไมจึงเกิดอาการหงุดหงิด....โดยเฉพาะใกล้จะเป็นวันนั้นของเดือน....แต่เพราะคำว่า"หงุดหงิด" คำนี้...ทำให้มิวกับแฟนต้องไม่เข้าใจกัน...ที่จริงจะบอกว่าไม่เข้าใจกันก็ไม่ถูก...ต้องบอกว่า ทำให้พี่เค้าไม่เข้าใจมิวต่างหาก....อย่าว่าแต่เค้าเลย...ขนาดตัวมิวเองยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมถึงได้หงุดหงิดจัง....ไม่ว่าจะเรื่องอะไร...เล็ก ๆ น้อยๆ ก็พาลหงุดหงิดไปซะหมด....รู้สึกแย่ๆ กับตัวเองเหมือนกันนะ...พยายามหาอะไรทำ....ร้องเพลงก็แล้ว...ฟังเพลงก็แล้ว...แต่มันก็รู้สึกหงุดหงิดอยู่ดี.....เมื่อคืนก่อนเลยนอนผลิตน้ำตาไปหลายกระบุงเพราะคำว่า"หงุดหงิด"คำเดียวจริงๆ....หงุดหงิดเลยพาลงอนแฟน...เรื่องไม่เป็นเรื่อง....ก็ทำให้มันเป็นเรื่อง....เออเก่งจริงเลยเรา....คิดไปเรื่อยเปื่อย....น้อยใจ...และความรู้สึกแย่ๆ อีกร้อยแปดพันประการ...มันมาจากไหนกันเนี่ย......ตอนแรกแอบกังวล....เกรงว่าจะมีน้อง...เพราะปจด.ไม่มาซักที...แต่ตอนนี้หายห่วง....อย่าเพิ่งมาเลยนะลูกนะ....ตอนนี้แม่ยังไม่พร้อมจะมีหนู....แต่ถ้าเค้าจะมาก็ห้ามไม่ได้ล่ะเนาะ....แต่ขอเตรียมตัวให้ดีๆ กว่านี้ก่อนเถอะนะจ๊ะ....หนึ่ง...ก็เรื่องการเงินล่ะ...จะเลี้ยงคนซักคนนึงนี่มันใหญ่หลวงมากเลยนะ....เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นแม่จริงๆ...รู้สึกว่าพ่อแม่เรานี่เก่งจริงๆ...พวกท่านเลี้ยงเรามาจนโตขนาดนี้....บุญคุณท่วมหัวจริงๆเลย....สอง....เรื่องสุขภาพ...พอดีมิวมีปัญหาเกี่ยวกับกระดูกเชิงกราน....มิวเคยเป็นนักกีฬาบาสเกตบอล(สมัครเล่น)ตอนเป็นเฟรชชี่....ขณะแข่งขันก็เกิดอุบัติเหตุ คู่ต่อสู้วิ่งมาชนมิวล้มทั้งยืน...ทำให้ก้นกระแทกพื้นอย่างแรง...ตอนแรกรู้สึกเจ็บก็นึกว่าคงระบม....แต่พอผ่านไปอาทิตย์...สองอาทิตย์...ไม่หายซักที....เข้าอาทิตย์ที่สามเลยไปหาหมอตรวจเช็ค...พร้อมทั้งเอ๊กซ์เรย์....แม่เจ้า...คุณหมอถามว่า กระดูกเชิงกรานเคยแตกเหรอ....เราก็ทำหน้างง.... เปล่านี่คะ....คุณหมอ "แตกสิ...นี่ไงผลเอ็กซ์เรย์บอกว่ากระดูกกำลังเชื่อมกันอยู่".....มิว...ตกใจแบบเงียบๆ...(เป็นไงเนี่ย)...ตกใจ...แต่ไม่แสดงออกมั๊ง...แหะๆ.......สรุปเรากระดูกแตกเหรอเนี่ย...และนั่นก็เป็นปัญหา...เพราะกระดูกเชิงกรานเป็นกระดูกที่สำคัญในการรองรับการตั้งครรภ์เลยทีเดียว....ไม่รู้ว่ามิวจะมีปัญหามากมั๊ยนะ...แอบกังวล....สาม...ตอนนี้อยู่ไกลบ้าน...ถ้ามีน้องหนู...มิวก็ต้องดูแลเอง...ก็กังวลอีกแหละว่า ถ้าน้องหนูเป็นอะไรขี้นมา...แล้วคุณแม่มือใหม่อย่างมิวจะเข้าใจเค้ามั๊ยนะ....ถึงจะเข้าใจแล้วพาเค้าไปหาหมอ...คุณแม่ก็คุยกับคุณหมอไม่รู้เรื่องอยู่ดี....โอ้ว....นี่ก็อาจจะเป็นปัญหาได้....ถ้าอยู่เมืองไทย...อย่างน้อยก็มีคุณแม่ที่ท่านมีประสบการณ์การเลี้ยงเรามาแล้วช่วยดูแล....เอาเป็นว่า แค่สามข้อนี้ก็หนักหนาสาหัสพอควรละนะ.......แต่ถ้าวันไหนพร้อม...ก็ขอให้ฟ้าเห็นใจ....ประทานเจ้าตัวน้อยมาให้ด้วยเถอะนะ...นี่ก็แอบกังวล....กลัวว่าพอเราพร้อม...แต่เค้าไม่มาเกิดเนี่ยสิ....เฮ้อ....แล้วไหงวกมาเรื่องความกังวลไปได้ล่ะ....กะจะมาบ่นเรื่อง หงุดหงิดนะเนี่ย....อ่อ...เพราะความหงุดหงิด....เพราะปจด.ไม่มา....เลยเกิดความกังวลไปหลายๆเรื่อง....นั่นปะติดปะต่อกันไปได้นะเรา......ไม่รู้ล่ะ...สรุปว่าอย่างนี้ละกัน....ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องไม่เป็นเรื่องจนจบนะคะ........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น